VeiðiSkotvopna- og veiðinámskeiðHvar má veiðaRefir og minkarTekjur af sölu veiðikortaLoftLosun gróðurhúsalofttegundaViðskiptakerfi ESB - ETSHaf og vatnBráðamengunVöktun og ástandVöktun í hafiAlþjóðlegt samstarfVarp í hafið og lagnir í sjóMóttaka úrgangs frá skipumAlmennt um vatnNáttúraFriðlýsingarFriðlýsingar í vinnsluFriðlýsingar í biðÞjóðgarður á VestfjörðumNáttúruverndarsvæðiFriðlýst svæðiNorðurland eystraGoðafoss í ÞingeyjarsveitVesturlandStröndin við Stapa og HellnaSuðvesturlandSuðurlandDyrhólaeyStjórnunar- og verndaráætlun 2021-2030HáaldaLandslagsverndarsvæði ÞjórsárdalSnæfellsjökulsþjóðgarðurStjórnunar- og verndaráætlunFriðlýstar tegundir og náttúrufyrirbæri Ástand náttúruverndarsvæðaÁstandsmat áfangastaða innan friðlýstra svæðaLandvarslaStjórnunar- og verndaráætlanirStjórnunar- og verndaráætlanir náttúruverndarsvæðaStjórnunar- og verndaráætlanir villtra dýra og fuglaStjórnunar- og verndaráætlanir í kynningarferliStjórnunar- og verndaráætlanir í vinnsluLandslagsverndarsvæði norðan Dyrfjalla og náttúruvættið StórurðLandslagsverndarsvæði ÞjórsárdalRauðhólarStjórnunar- og verndaráætlanir í vinnslu sem bíða afgreiðslu ráðuneytisinsStjórnunar- og verndaráætlanir í vinnslu en biðSækja um leyfiAfgreiðsla á leyfumFriðlýst svæðiAtvinnulífEfniAlgengar spurningarEfnaeftirlitBoðun eftirlitsEftirlitsverkefniEftirlitsverkefni 2022Eftirlitsverkefni 2021Eftirlitsverkefni 2020Eftirlitsverkefni 2019Eftirlitsverkefni 2018Eftirlitsverkefni 2017Eftirlitsverkefni 2016Eftirlitsverkefni 2015Eftirlitsverkefni 2014EldsneytiBrennisteinsinnihald í tilteknu fljótandi eldsneyti Gæði eldsneytisFlokkun, merking og umbúðirMerkingar og umbúðirNotendaleyfi og ábyrgðarmennNotendaleyfi fyrir plöntuverndarvörumÞvotta- og hreinsiefniÖryggisblöðUmsagnirSkipulagstillögurMat á umhverfisáhrifumMengandi starfsemiEftirlitsáætlanirErfðabreyttar lífverurHáskóli ÍslandsAskjaORF Líftækni hf.StarfsleyfiÚrgangur og efnamóttakaEldi sjávar- og ferskvatnslífveraMalbikunarstöðvarOlíubirgðarstöðvarSuðurnesStarfsleyfi úr gildiFrágangur og vöktun urðunarstaðaMengaður jarðvegurHeilbrigðiseftirlit sveitarfélagaSkráningaskyldur atvinnureksturÚrgangsmálFlutningur úrgangs milli landaGagnagátt fyrir úrgangstölurÚrgangur frá alþjóðlegum flutningstækjumHringrásarhagkerfiGrænn lífstíllSamgöngurVarasöm efniVottanir og aðrar merkingarÁreiðanleg umhverfismerkiBlómiðAðrar merkingarÚrgangsmálHandbókin og stefna ríkis og sveitarfélagaUmhverfisvísar og tölfræðiHeimajarðgerðUmhverfisstofnunStarfsstöðvarPatreksfjörðurFriðlýsingar í vinnsluSnæfellsjökulsþjóðgarðurFriðlýst svæði á VesturlandiHlutverk og stefnaStefna UmhverfisstofnunarÚtgefið efniAnnað útgefið efniInnra umhverfisstarf
Til að fylgjast með styrk þrávirkra lífrænna efna og þungmálma í lífríki óháð uppsprettu hefur átt sér stað vöktun á þorski frá árinu 1990. Sýnatakan hefur verið í umsjá Hafrannsóknastofnunar frá upphafi og fer hún fram á NV- og NA- miðum. Matís sér um efnagreiningar á sýnunum og einnig að skila niðurstöðum í gagnagrunn ICES.
Þrávirk lífræn efni berast út í umhverfið á margvíslegan hátt, skolast t.d. úr jarðvegi og urðunarstöðum eru í útblæstri frá ýmsum iðnaðarferlum. Auk þess að berast til sjávar með fráveituvatni og öðru afrennsli flytjast þau með loftstraumum og falla til jarðar og í sjó. Þessi efni geta safnast fyrir í lífverum og magnast eftir því sem ofar dregur í fæðikeðjunni. PCB (pólýklórbífenýlsambönd) er manngerður efnaflokkur sem inniheldur alls 209 þrávirk efni, sem hafa m.a. neikvæð áhrif á frjósemi og ónæmiskerfi lífvera. Framleiðslu efnanna var að mestu hætt í okkar heimshluta á 8. áratugnum, en þau voru m.a. notuð í málningu, múrsteypu og lím, sem mýkingarefni í plast, og í spennubreyta, rafþétta, glussaolíur og varmaskipta. Farið var í aðgerðir hér á landi (á 9. og 10. áratug síðustu aldar) til draga úr losun PCB út í umhverfið og eru nú uppsprettur PCB hér á landi taldar óverulegar og hefur styrkur PCB í þorsklifur minnkað marktækt. Í samantekt OSPAR á ástandi Norðaustur-Atlantshafsins kemur fram að styrkur PCB í lífríki sé svipaður hér við land og á öðrum sambærilegum hafsvæðum og undir þeim mörkum sem talin eru vera skaðleg lífríki.
Þungmálmar eru náttúruleg efni sem koma úr bergi en berast einnig sem mengun út í umhverfið, m.a. frá námum, málmvinnslum, þakjárni, kolaorkuverum, bifreiðum og gömlum urðunarstöðum. Mælingar á styrk þungmálma í þorski hér við land benda til náttúrulegs styrks og náttúrulegs uppruna. Í samantekt OSPAR kemur fram að styrkur þungmálma í lífríki hér við land sé lægri eða svipaður og á öðrum sambærilegum hafsvæðum. Undantekning er þó kadmíum sem mælist í hærri styrk í þorsklifur hér við land en á sambærilegum hafsvæðum, t.d. við Noreg. Uppspretta kadmíum er talin vera af náttúrulegum toga (hugsanlega tengt staðbundnu rofi nálægt Norður-Atlantshafshryggnum eða eldsumbrotum) þar sem engin teljandi manngerð uppspretta kadmíums er þekkt hér við land. Kadmíum og kvikasilfur eru skilgreind sem hættuleg forgangsefni.
Í þorski hefur verið sett umhverfisgæðakrafa fyrir styrk kvikasilfurs og er hún 20 µg/kg blautvigt. Styrkur kvikasilfurs hefur hinsvegar oftast mælst 20-30 µg/kg í þorskvöðvum. Þar sem ætla má að styrkur kvikasilfurs í þorski endurspegli bakgrunnsaðstæður hér við land er talið að styrkur þess sé að mestu vegna aðkomins kvikasilfurs.
.svg)